Together at last - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Léonie Zwet - WaarBenJij.nu Together at last - Reisverslag uit Oranjestad, Aruba van Léonie Zwet - WaarBenJij.nu

Together at last

Door: Léonie

Blijf op de hoogte en volg Léonie

21 April 2016 | Aruba, Oranjestad

Het wordt steeds moeilijker om de dagen bij te houden en te herinneren wat er allemaal is gebeurd. Ik was alweer vergeten om mijn wekelijkse blogje te maken. Maar hier komt ie!

zondag 10 april
Twee andere meisjes uit mijn huis en ik hebben lekker de hele dag liggen bakken op het strand en gesnorkeld. Ze hebben zich kapot gelachen om mijn 'ocean face'. Als ik zonder duikbril het water in ga, trek ik kennelijk een gek gezicht. Omdat ik niet onder water kan kijken ben ik bang dat ik op een zee-egel ga staan (dat hebben meerdere mensen uit het huis al meegemaakt en dat doet verschrikkelijk pijn). Meestal neem ik dan maar ook mijn duikbril mee, zodat ik alles in de gaten kan houden.

maandag 11 april
Ik krijg een briefje in de bus waarop staat dat er een pakketje voor me is op het postkantoor. Ik zou al met een ander meisje op de scooter naar het strand gaan, dus konden we net zo goed even langs het postkantoor. En ik was natuurlijk veel te nieuwsgierig om het niet meteen te gaan halen. Wij de weg vragen waar het postkantoor zit. Met de uitleg zouden we er wel komen, tenslotte zal er vast wel 'post office' staan..... Nou nee. Kennelijk waren we er al 10 keer langsgereden tot ik het nog maar een keer vroeg aan iemand op straat. Gewoon een random gebouwtje zonder naam waar 1 vrouw achter een balie zit te wachten tot er een keer iemand binnen komt lopen. Na 4 formulieren getekend te hebben en mijn ID-kaart te moeten laten zien, kwam ze aanlopen met het pakket. Ik herkende het inpakpapier meteen: dit pakket komt van mijn mammie. Eenmaal op het strand heb ik het pakket opengemaakt en oooooooooooh wat een pret. Alle dingen die ik lekker vind om te snacken in Nederland had ze opgestuurd. Nibbits, dropjes, koeken, thee en tijdschriften. Ideaal!
Mijn voorraadkast is voorlopig gevuld en ik geniet er nog steeds van.

dinsdag 12 april
Ik moest vandaag weer langs mijn vallen om de slakken te monitoren en om in de buurt gif te verspreiden. Gelukkig kon ik de auto van het CNSI meekrijgen, zodat ik de ton met gif niet hoefde te sjouwen. Ik ben meteen ook naar de andere kant van het eiland gereden om op het Zeelandia strand zeewier te halen voor mijn experiment in het lab. Super handig zo'n grote pick-up je gooit gewoon alles lekker achterin.
Iemand uit het huis heeft van de week daar sporen van een zeeschildpad gezien op het strand, dus waarschijnlijk ligt er een nest. Dit nest komt pas uit in juni/juli maar misschien dat we komende week een keer 's nachts op het strand gaan zitten in de hoop een zeeschildpad op het land te zien.
Die avond hebben we met het huis beneden op de dia projector een film gekeken. White Chicks. De hele week hoor je wel iemand die neuriet of zingt. 'Making my way downtown, walking fast......'

Van woensdag en donderdag heb ik geen idee meer wat ik heb gedaan! Hahah. Vast iets met zon, strand en zee.

vrijdag 15 april
's ochtends heb ik de vallen in de buurt weer gecheckt op slakken. De slakken in het lab heb ik uit de proefopstelling gehaald en degene die niet dood waren in de vriezer gelegd. Zo weet ik zeker dat ze dood zijn voordat ik ze weggooi. Ik kon nog niet opnieuw de proef inzetten omdat mijn voorraad slakken op waren. Ik zou dus binnenkort op slakken jacht moeten. '' Helaas' was het erg heet die dagen en zou ik dus nooit een slak tegen komen.
's middags ging ik naar het vliegveld om Rick op te halen. Het vliegveld is zo klein hier dat je zowat naast de landingsbaan kan staan om het vliegtuig aan te zien komen. Altijd komen de vliegtuigjes van links, dus ik kijken kijken. Hoor ik opeens een vliegtuig: is dat ding van de andere kant gekomen en staat ondertussen al op de grond. Ik zag hem al uit het vliegtuig komen, met zijn lange trainingsbroek. Hij gaat het warm krijgen! Het was 5 minuten wachten tot het karretje de koffers van het vliegtuig 5 meter naar een soort drive-in had gereden, waarna de koffers op een tafel worden gelegd en gepakt konden worden. Toen konden we elkaar eindelijk weer knuffelen. Maar wat het meest opviel: Wat is die jongen WIT! Ik ben nog nooit bruiner geweest want meneer is op vakantie altijd binnen 1 dag bruin, terwijl ik na een week donkergeel ben. Maar HA! Nu een keer niet en dat laat ik hem maar al te graag elke dag even weten.
Het was ook weer super typisch dat net buiten het vliegveld een kudde koeien stond te grazen. Ik kon dus meteen laten zien dat het hier heel normaal is. 's avonds met het hele huis een drankspel gedaan. Wat eigenlijk meer bestaat uit domme opdrachten doen. En het was nog lang onrustig.....

zaterdag 16 april en zondag 17 april
Eigenlijk de beide dagen lekker op het strand gehangen. Ricky moest verplicht met factor 50 in de schaduw en is uiteindelijk alsnog verbrand. We hebben samen gesnorkeld maar helaas nog geen schildpad aan kunnen wijzen. Ik heb wel vol dolle pret een visje aan kunnen wijzen die de meest geweldige naam 'the slippery dick' heeft. hihihi
Terwijl we door het stadje liepen naar het strand heb ik ondertussen een beetje dingen verteld over de omgeving en sommige dingen aangewezen wat het is of vroeger was. En natuurlijk elke 5 meter : 'kijk een geit, oh en een kip. Kijk die kuikentjes aaaaah.'
De meiden hadden een kadotje meegegeven aan Rick. Een fotoboek waar ze allemaal een stukje hebben ingeschreven en foto's in hebben geplaatst. Dit zijn natuurlijk niet de meest charmante foto's dus alleen de voorkant van het boekje zal te zien zijn. hahah

maandag 18 april
Heeft het behoorlijk geregend en het was dus de ideale dag om slakken te gaan zoeken in de buurt. Rick vond het wel interessant om mee te gaan en te kijken wat mijn werkomgeving is. Met een plastic bak en plastic handschoenen gingen we op weg. Het heeft de hele tijd geregend maar dat was wel lekker want het was super benauwd. Door de regen zijn de slakken ook actief dus je hoeft ze alleen maar van de grond te plukken in plaats van onder stenen en zand te zoeken.

dinsdag 19 april
Het was weer tijd om de vallen te gaan checken en het regende nog steeds. Dit was goed te zien in het aantal slakken dat te vinden was onder de vallen (houten plank). De gevonden slakken heb ik in de plastic bak gedaan en meegenomen voor het lab. Ik heb voor elke ronde van het experiment namelijk 16 slakken nodig. Ik heb die dag een nieuwe ronde van het experiment ingezet en Rick laten zien hoe ik dat doe.
's avonds hebben we met het hele huis pannenkoeken gegeten. Met 10 personen dus dat waren veel pannenkoeken. Maar het waren niet de pannenkoeken van ons mam en er was geen stroop of bruine basterdsuiker dus ja.......

woensdag 20 april
Het is eindelijk weer droog maar nog wel bewolkt. We zijn wel naar het strand gegaan maar hebben lekker in de lounge gehangen. Het was niet echt zonnig dus het zou te 'fris' zijn na het zwemmen. Na een tijdje kwamen huisgenootjes er ook bij en sommige gingen wel even zwemmen. Zij zagen 3 schilpadden en 2 pijlstaartroggen. Natuurlijk, zul je altijd zien......

donderdag 21 april
Vanavond is het Science Café waar een jongen uit ons huis ook een presentatie gaat doen over zijn onderzoek. Ik ben benieuwd wat hij te vertellen heeft en hoop dat Rick het kan volgen/ interessant vindt.

Groetjes uit Statia

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Aruba, Oranjestad

Léonie

Actief sinds 12 Feb. 2016
Verslag gelezen: 218
Totaal aantal bezoekers 6728

Voorgaande reizen:

16 Februari 2016 - 18 Juni 2016

Buitenlandse stage

Landen bezocht: