Bittersweet Goodbye

Zondag:
Overdag lekker op het strand gehangen en nog bij gebruind. 's avonds met de jongens gepoolt.
Maandag heb ik vooral aan school gewerkt en in de avond met een van de jongens beneden een film gekeken.
Dinsdag ben ik weer langs de vallen geweest en heb ze opgehaald en bij het CNSI gelegd. De mensen die thuis waren heb ik bedankt en een paar uitgenodigd om naar mijn presentatie te komen. In totaal 100 houten planken verslepen in 30 Graden, daar krijg je het best wel warm van. Daarna heb ik dus lekker koud gedoucht en geluncht. Tijdens de lunch zag ik dat er richting de Quill brand was. De brandweer kwam voorbij maar het bleef branden. Waarschijnlijk een plaatselijke boer die spullen aan het verbranden was en dan laten ze het maar uitfikken. Zolang het vuur onder controle blijft dan. In de middag ben ik lekker naar het strand gegaan. Het is nu zo warm hier dat je chronisch aan het zweten bent. Het maakt niet uit wat je doet. Maar een vast deel van je outfit is een zweetlip. Lekkeeeeeer. Na het strand weer gedoucht en met de jongens beneden weer film gekeken en nog even buiten gekaart.
Woensdag heb ik de slakken uit het lab gehaald en in de vriezer gedaan. De bakken heb ik met sop schoongemaakt en opgeruimd in de container naast het CNSI. De laatste waarnemingen heb ik ingevoerd op de pc zodat ik die kan gebruiken voor mijn presentatie. In de middag weer naar het strand geweest. Het was enorm heet dus vaak even gedobberd om af te koelen. Het was de laatste keer op het strand dus ik heb er extra van genoten. In de avond heb ik alvast een deel van mijn koffer ingepakt.
Vandaag: Mijn koffer is zo goed als ingepakt. Het ging een stuk makkelijker dan op de heenweg. Veel wat ik toen meenam is nu op of laat ik hier. Zoals mijn sneakers. In beide zolen zit er een grote scheur van de oh zo goede wegen hier op Statia. Die laat ik dus mooi hier. Tenslotte doe ik mijn geliefde, ultra lekker zittende wandelschoenen aan op de terugweg. Iets minder geliefd is het honderd keer veteren bij elke douane. Mijn Ipod staat weer vol met muziek en zit in de oplader. Straks ga ik nog mijn presentatie voorbereiden. Vanavond gaan we kapsalon eten en waarschijnlijk de hele avond kaarten, zoals altijd. Morgen om half 7 op het vliegveld zijn en met de eerste vlucht naar Sint Maarten.

Ik ga het stiekem hier best missen. De jongens die er vanaf het begin voor me waren. Wat een goeie gekken zijn dat. Ik zal de dieren die je random op straat tegenkomt ook missen. De geiten, koeien en ezels die op hun gemaktje langs komen wandelen of in de schaduw onder een boom liggen te rusten. De lieve huis-kitties die beginnen te mauwen als ze me zien (ik bracht altijd het eten). En dat ze 's avonds lekker op schoot komen zitten. De hele dagen buiten zitten zal ik ook missen. Op de veranda bij ons huis, met een eiland-briesje een boekje lezen. Heerlijk. Gewoon het hele 'buiten zijn'. Alles is hier buiten, waarom zou je ook binnen gaan zitten? Zelfs als het regent zitten we buiten onder het afdak, het is toch warm zat. Het strand met zijn bijzondere zeedieren. Wat een belevenis om iets van je bucket-list af te kunnen strepen: zwemmen met zeeschildpadden. En dat is meerdere keren gelukt! Wat een extra respect heb ik voor de natuur gekregen hier. Prachtig zeeleven wat zeker de moeite waard is om te zorgen dat het blijft voortbestaan. En als laatste de maan. Iedereen kijkt naar dezelfde maan, maar hier is ie zo prachtig. Door het weinige licht op het eiland is de maan extra wit.
Iets wat je in de stad weinig ziet: een mooie, heldere hemel.
Wat een avontuur was dit. Mijn reisvlam is aangewakkerd en ik ben benieuwd waar de volgende reis heen gaat. Op zoek naar mooie stukjes natuur en bijzondere dieren!

Voor de laatste keer,

Groetjes uit Statia