Loslopend Wild

Zaterdag 27-2
Lekker de hele dag op het strand gehangen. Voornamelijk in de schaduw maar toch verbrand. Twee keer wezen snorkelen maar helaas geen schildpadden. Het was vooral het eerste stuk behoorlijk troebel waardoor het nog best griezelig was, aangezien ik niet kon zien wat er voor me was. Uiteindelijk met hele groep in de strandtent loungebanken geploft en nog een paar drankjes gedaan. Op een gegeven moment kwam er een hele stoet auto’s voorbij met ballonnen en toeteren. Bleek dat het een nationale feestdag was voor mensen uit de Dominicaanse Republiek en kennelijk waren ze daar heel trots op. Ondertussen was de kokosnoot brigade gearriveerd. Deze jongens klimmen als aapjes in de bomen om de kokosnoten te plukken voordat ze zo rijp zijn dat ze vanzelf naar beneden vallen. Het komt namelijk soms voor dat zo’n noot bij iemand op zijn hoofd valt en dat is geen pretje.

Zondag 28-2
Eindelijk een beetje goed kunnen slapen en uit kunnen slapen. Bij het maken van mijn ontbijt ben ik erachter gekomen dat de koelkast nogal hoog staat aangezien mijn potje Nutella tot 1 grote klomp bevroren was. Maar ik heb liever bevroren Nutella dan Nutella met mieren erin. Gelukkig is het hier zo weer een beetje gesmolten. Ik ben toegewezen als de katten verzorgster hier, dus elke dag beetje water en bakje eten. Onder luid gemiauw word ik onthaald, heerlijk . Ondertussen maakt een van de huiskatten er een gewoonte van om cadeautjes mee naar huis te nemen. De laatste twee dagen al 3 hagedissen en een muis. Jammm.

Maandag 29-2
Vooral aan mijn onderzoeksplan gewerkt en literatuur gelezen over de Giant African Land Snail. ’s Middags een meeting met de plaatselijke organisaties over het plan van aanpak en hoe ze mij kunnen helpen met het verspreiden van het gif. Dat is namelijk nogal een klus: in 150 tuinen gif verspreiden. In de avond naar Zumba geweest met twee andere studentes. Het is zo heerlijk dat je bezweet naar buiten loopt en dat het buiten dan nog een lekkere temperatuur is. De kou mis ik in ieder geval niet.

Dinsdag 1-3
Er is een slechte wifi connectie, waardoor mail kijken onmogelijk is. Dit is niet zo fijn aangezien ik opmerkingen verwacht van mijn supervisor uit Nederland over mijn onderzoeksopzet. Tot overmaat van ramp is er een waterleiding ergens op het eiland geknapt. Waardoor er een miezerig, troebel straaltje uit de kraan komt. Tussen half 6 en 9 ’s Ochtens en 6 en 9 ’s avonds is er water beschikbaar. Helaas is dit nog steeds erg weinig en vooral koud. In de avond zijn we met een hele groep studenten uit eten geweest. Voor het eerst geit op, dit was eigenlijk best lekker. Maar natuurlijk zat ik na 4 happen eigenlijk al weer vol.

Woensdag 2-3
Nog steeds geen wifi of water. Iedereen begint zich er behoorlijk aan te ergeren. Het is te merken dat het voor iedereen toch belangrijk is om met het thuisfront in contact te blijven. En natuurlijk af en toe Facebook te kunnen scrollen. En met dit weer is het geen overbodige luxe om elke dag even onder de douche te springen. Wegens het gebrek aan wifi spendeer ik het meest van de tijd op de veranda met een boek. Lekker in een zomers briesje en tokkende kippies op de achtergrond. Zodra ik zit, springt 1 van de huiskatten meteen op schoot en blijft het liefst dan de hele dag daar liggen. Aan het eind van de middag in de loungebanken op het strand gezeten bij ons stamcafé. En van de zonsondergang en drankjes genoten. De buitenlandse studenten en vrijwilligers zijn een beetje een bekendheid/bezienswaardigheid op dit eiland. Je kent misschien een paar mensen maar het hele eiland kent jou. ‘Dat is die nieuwe die dit en dat gaat doen.’

Donderdag 3-3
Eindelijk is de wifi een soort van gemaakt. Je moet duizend keer inloggen, maar de appjes en facebook berichten stromen geleidelijk binnen. Het enige wat nog steeds niet stroomt is het water hier. Ik kijk er nu al naar uit om vanavond een lekkere koude ‘ het sop stroomt net aan van je lichaam af’ douche te nemen. Op dit soort momenten mis ik thuis. Lekker je eigen douche zonder andermans zooi en vervolgens lekker in je eigen bedje duiken. Helaas zal het nog een tijdje duren voordat ik dat weer kan doen. Wat ik ook mis is de mogelijkheid om te snacken: lekker een maccie of een burger kingetje. AAAH HMMMM…. Anyway… Kennelijk zit er wel een pizza tent hier op het eiland, dus hebben we ’s avonds lekker pizza gegeten. Warme dit keer!

Vrijdag 4-3
Het is de laatste dagen een beetje regenachtig hier. Maar dit is niet zo heel erg aangezien het nog steeds warm is buiten en de buien kort zijn. ’s Ochtens Lara en Friso uitgezwaaid, die na 5 maanden weer naar huis vertrekken. Ondertussen heb ik de proefopstelling in het lab gezet. 4 bakken met elk 4 slakken met een ander soort gif. Ik hoop dat ik snel resultaat heb en dat het werkt. Er zijn 2 nieuwe meiden gekomen dus we zitten nu met 4 op een kamer. Ik weet weer precies waarom ik het vertikte om in een studentenhuis te wonen. Het is kennelijk heel moeilijk om je eigen bende op te ruimen. Maaaaaaar ‘just keep swimming, just keep swimming’.

Zaterdag 5-3
Vandaag op tijd naar het strand gegaan en gesnorkeld. Het was super helder! Afgelopen keren was het troebel en dan is de zee best spannend. Nu kon ik echt meters ver kijken. We gingen met groepje van 4 dus dan zie je altijd meer. Binnen 5 minuten werd een pijlstaartrog gespot en niet veel later een schildpad. Dit keer had ik mijn GoPro mee!!!!! Er is dus bewijs en ik hoop dat de foto’s en filmpjes er een beetje goed uitzien. Vanmiddag gaan we Saskia uitzwaaien die ook weer naar huis vertrekt. De laatste dagen zijn er dus best veel mensen vertrokken. Gelukkig blijven 1 meisje en 2 jongens tot eind juni, dus ik heb altijd wel iemand om mee te kletsen.

Om een beeld te scheppen van Statia: de dieren hier lopen allemaal los. Kippen, geiten, koeien, schapen en ezels. Als een boer een kudde koeien heeft, lopen die gewoon los over het eiland. Het komt dus best vaak voor dat er een random koe op de weg staat, die langzaam aan de kant gaat als er een auto aan komt. Toen we pizza gingen eten kwam er opeens een kudde koeien langs rennen. ‘Welcome to Statia’. Afgelopen week waren we op de veranda aan het eten toen we geritsel hoorden. Staat er in de tuin onder een boom een ezeltje te grazen. Ze kijken niet op of om, maar aaien zijn ze helaas niet gewend.